Blue Birds, ogólnie

Błękitne ptaki, to niewielka miejscowość ukryta na obrzeżach Australii. Tu Aborygen macha na dobranoc, a świt obwieszczają wędrujące kangury. Słońce pieści skórę ciepłymi promieniami, a parne powietrze wypełnia stare budowle, drewniane chaty do reszty. Wysokie wzniesienia tuż nad suchym piaskiem świadczą o tym, jakim wyzwaniem jest, Australia.
Piękna, ale sroga. Przeznaczona tylko dla najlepszych. Za każdą chwilę uroku trzeba zapłacić wysoką cenę. Trzeba być ostrożnym, wiele tu jadowitych stworzeń, między innymi węży.Jednak, ani fauna, ani flora Australii nie są bohatarkami Blue Birds. A nieco dziwne...zjawiska.

*"Rumor, humor, huk, harmider.
Dzikie harce rozhowory.
Huczą bory, leśne stwory.
Leśne strachy idą w tan.

Gołodupce i utopce.
Lamie, nawie, lesawiki.
Wiły, zmory, dziad borowy.
Idą w pląsy, idą w tan.

Śmichy, hihy, pląsy dąsy.
Hece.draki, rozgardiaki.
Południce odmiennice.
Lel i Polel idą w tan."

Blue Birds to istna Czarodzielnica pełna niespodzianek. Niech cię nie dziwi kot kłócący się ze staruchą, która właśnie próbowała ukryć swą brodawkę, albo chociażby pan paradujący w wielkim cylindrze, niczym pożyczonym od Kapelusznika. Tu nie ma określonej epoki, wszyscy żyją jak chcą, mimo iż mamy dwudziesty pierwszy wiek, a większość młodych podąża, za modą.
W jeziorach często można spotkać Świtezianki opowiadające historie z najbliższych okolic.
Że żył tu kiedyś ród królewski. Król wywędrował wraz ze swą małżonką, w poszukiwaniu spokojnej mieściny. Dokładnie nie wiadomo kiedy rzecz się działa. Gdzieś przed czasem, kiedy jeszcze ziemia była gorąca, a jednym schronieniem była, Australia.
Król nie żądał wiele, tylko małej mieściny w której mieszkałby wraz ze swą rodziną i dworem. Dworem snującym się za nim niczym długi sznur, wiedźmy, wiedźmini, leśne stwory, zaplątane dusze.
Od tamtej pory miasteczko dudni życiem.
Blue Birds. Nad którym panuje król, niestety już nie tak mądry jak założyciel rodu. Ludwik VI, to egoista zapatrzony w czubek własnego nosa. Pościągał na dwór wampiry i inne szachraty, coby z nimi pić i weselić się niemal codziennie, do białego rana. Zbratał się z nimi, aż w końcu stał się jednym z nich. Podobała mu się blada skóra, bialutkie zęby i uśmiech, który zwiódł nie jedną dziewkę ( to nie koniecznie uśmiech, a skutki uboczne, wampiryzmu)
Ród królewski jest rozległy i nawet siódma woda po kisielu musi należeć do rodziny.
Ponieważ króla mają powoli wszyscy dość, na dworze zaczyna robić się gorąco. Król urządza samowolne rządy. Ino po pijaku nie raz ginął chłopczyna, a w poszukiwaniu za hulaką wyruszało całe miasteczko. Angażowani byli nawet kadeci z Akademii im. Wandala VII.
Nie jedna intryga knuta jest na dworze. Nie jeden problem trzeba rozwiązać. A miasteczko rządzi się swymi prawami.
W Blue Birds znajduje się Akademia im. Wandala VII sławnego dowódcy, który w XII wieku przegnał atak armii zbuntowanej przeciwko królowi.
Do akademii uczęszcza młodzież miasteczka, również Ci, którzy pochodzą z królewskiej rodziny.
Szkoła nie szczyci się zbyt wielką renomą, ale wykształciła wielu dobrych specjalistów. Trwa ona cztery lata, w tym ostatni rok jest szczególnie poświęcony praktykom związanym z przyszłym zawodem. Kadeci wysyłani są na specjalne zadania, poznają swą przyszłą pracę.

Witaj w świecie będącym skrzywieniem pięknego zwierciadła. Z pozoru takim jaki widzisz za oknami swego przedmieścia.
Kraina młodych, pełnych zachwytu, takich jak ty.

**"My girl, my girl
Where will you go?
I'm going where the cold wind blows
In the pines, in the pines
Where the sun don't ever shine
I will shiver the whole night through"